Tomasz Augustyn

Poziom bezpieczeństwa publicznego w województwie zachodniopomorskim odpowiada krajowej średniej. Dane za rok 2020 mówią o tym, że policja wykrywała ¾ popełnianych w regionie przestępstw. Połowa z nich dotyczyła mienia.

Na Pomorzu Zachodnim popełniono 35325 przestępstw stwierdzonych przez policję w zakończonych postępowaniach przygotowawczych. Stanowiło to 4,6% ogółu przestępstw popełnionych na terenie kraju, co odpowiadało mniej więcej udziałowi regionu w populacji kraju (4,4%). W największym stopniu dysproporcja w tym względzie miała miejsce na Śląsku, gdzie udział w ogóle przestępstw był o 3,6% większy niż udział w populacji oraz na Dolnym Śląsku, gdzie ta dysproporcja wyniosła 2,2%. Z kolei w Wielkopolsce popełniono o 1,4 % przestępstw mniej, niż możnaby oczekiwać po udziale w populacji, podobnie było na Podkarpaciu (dysproporcja wyniosła 1,3%).

Na 1000 mieszkańców kraju w roku 2020 przypadało 20 przestępstw. Pod tym względem najbezpieczniej było na Lubelszczyźnie i Podlasiu (odpowiednio 13,87 oraz 14,99 przestępstw na 1000 mieszkańców), zaś na drugim biegunie lokowały się województwa śląskie (26,19), dolnośląskie (25,87) oraz lubuskie (24,36). Sytuacja w województwie zachodniopomorskim (20,93 przestępstw na 1000 mieszkańców) korespondowała ze średnią krajową.

W województwie zachodniopomorskim przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu – w roku 2020 popełnione w liczbie 874 – stanowiły 2,47% ogółu przestępstw w regionie. To wynik wyższy od średniej krajowej wynoszącej 1,83% i zarazem wskaźnik upodabniający Pomorze Zachodnie do regionów wschodniej części województwa, gdzie również udział tego rodzaju czynów w ogóle przestępstw był wyższy od średniej krajowej (3,01% w województwie podlaskim, ponadto 2,46% w województwie lubelskim oraz 2,25% na Warmii i Mazurach). Te same województwa wyróżniał także stosunkowo wysoki odsetek przestępstw przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu i bezpieczeństwu w komunikacji (15,89% na Podlasiu, 14,09% na Lubelszczyźnie, 12,07% na Warmii i Mazurach oraz 11,64% w województwie zachodniopomorskim wobec średniej krajowej wynoszącej 9,48%). Radykalnie wyróżnia się także in minus województwo lubelskie w odsetku przestępstw przeciwko rodzinie i opiece (14,16% ogółu przestępstw przy średniej krajowej wynoszącej 7,53%), województwo pomorskie w dziedzinie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności (8,77% wobec średniej krajowej wynoszącej 1,13% ogółu przestępstw), a także Podkarpacie i Dolny Śląsk w dziedzinie przestępstw przeciwko mieniu (odpowiednio 57,30% i 56,64% przy średniej krajowej 48,35%).

Także wykrywalność przestępstw w województwie zachodniopomorskim (73,1%) w roku 2020 była mocno zbliżona do średniej krajowej wynoszącej 73,3%. Dla porównania w województwie mazowieckim wykrywalność wynosiła zaledwie 64,7%, a w dolnośląskim 65,5%, jednocześnie w województwie lubelskim sięgała 81,3%, a w świętokrzyskim nawet 82,3%. Najlepiej idzie ujawnianie sprawców przestępstw przeciwko rodzinie i opiece (w całym kraju niemal 100% wykrywalności), w przypadku przestępstw przeciwko mieniu to 54,2% (na Pomorzu Zachodnim – 52,8%, na Mazowszu zaledwie 41,9%). Pozytywnie wyróżnia się województwo zachodniopomorskie w zakresie ujawniania przestępstw przeciwko czci i nietykalności cielesnej, wykrywalność sprawców sięga tu 85,5%, jest niewiele niższa niż na Opolszczyźnie (86%) i w województwie lubuskim (85,8%), za to wyższa niż średnia krajowa (76,5%). W województwie świętokrzyskim wykrywa się o blisko 30 punktów procentowych mniej sprawców tego rodzaju przestępstw.