Według wiceministra obrony narodowej zdolności operacyjne Marynarki Wojennej w obszarze zwalczania celów nawodnych i podwodnych, obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej są obecnie znacząco ograniczone.

Wystąpienie Wojciecha Skurkiewicza, Sekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, podczas posiedzenia Komisja Obrony Narodowej Sejmu RP w dniu 16 marca 2021 r.

Panie przewodniczący, Wysoka Komisjo, panie i panowie posłowie, Marynarka Wojenna posiada obecnie zadowalający poziom zdolności operacyjnych tylko w obszarach rozpoznania oraz zwalczania zagrożeń minowych na morzu. Natomiast zdolności operacyjne Marynarki Wojennej w obszarze zwalczania celów nawodnych i podwodnych, obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej są znacząco ograniczone. Obecnie w Marynarce Wojennej eksploatowanych jest trzydzieści pięć okrętów bojowych, z czego siedem to okręty uderzeniowe, a dwadzieścia sześć – jednostki pomocnicze, oraz dwadzieścia jeden bazowych środków pływających. Poza siłami okrętowymi Marynarka Wojenna posiada także jednostki brzegowe, w skład których wchodzą Morska Jednostka Rakietowa, wyposażona w nowocześnie uzbrojone rakiety przeznaczone do zwalczania m.in. okrętów nawodnych, dwa dywizjony przeciwlotnicze, dwa bataliony saperów oraz dwa grupy nurków-minerów.

Wysoka Komisjo, bezpieczeństwo i dobrobyt Polski jako państwa nadmorskiego zależą bezpośrednio od niezakłóconego dostępu do Morza Bałtyckiego. Rozbudowana infrastruktura morska, m.in. Polskie LNG w Świnoujściu, Naftoport w Gdańsku, Baltic Pipe czy bałtycki hub kontenerowy i farmy wiatrowe to istotne elementy zapewniające dywersyfikację dostaw surowców energetycznych, co ma strategiczne znaczenie dla bezpieczeństwa naszej ojczyzny. Funkcjonowanie przedsiębiorstw branży paliwowej oraz innych będzie podlegało potencjalnym zagrożeniom w przypadku braku zapewnienia swobody żeglugi na morskich liniach komunikacyjnych. Dla zapewnienia opłacalności tej infrastruktury Marynarka Wojenna Rzeczypospolitej Polskiej realizuje swoje zadania w zakresie bezpieczeństwa swobody i ciągłości wymiany towarowej. Ochrona morskich linii komunikacyjnych jest dla Marynarki Wojennej Rzeczypospolitej Polskiej zadaniem nadrzędnym.

Dążenie do uzyskania lokalnego panowania na morzu powinno być głównym celem w długoterminowym planowaniu i programowaniu rozwoju Marynarki Wojennej. Polska marynarka musi być zdolna do strzeżenia niepodległości, nienaruszalności terytorialnej, suwerenności oraz do zapewnienia bezpieczeństwa państwa i obywateli. Nie bez znaczenia jest także zdolność do udzielania pomocy naszym sojusznikom i partnerom regionalnym. Unikatowe cechy środowiska morskiego umożliwiają szybkie rozmieszczenie wojsk bez eskalacji napięcia. Daje to również możliwość stałej obecności w rejonie zapalnym, a także możliwość szybkiego przełączania się między zadaniami wojskowymi, dyplomatycznymi i humanitarnymi. Marynarka Wojenna jako integralna i spójna część sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej musi być wszechstronnie operacyjna, zdolna wspierać operacje na morzu, na lądzie, w powietrzu oraz na styku tych środowisk.

Rozwój Marynarki Wojennej powinien uwzględniać kompleksowo rozwój całego morskiego rodzaju sił zbrojnych, również skuteczne dowodzenie siłami. Znaczenie Polski jako wiarygodnego członka Unii Europejskiej i Sojuszu Północnoatlantyckiego oraz dążenie do roli lidera w rejonie Morza Bałtyckiego może być realizowane poprzez wzrost zaangażowania Polski w kwestie rozbudowy zdolności operacyjnych wpływających na stabilizację środowiska międzynarodowego. Marynarka Wojenna Rzeczypospolitej jest ich istotnym elementem. Szanowni państwo, Wysoka Komisjo, w celu utrzymania zdolności sił Marynarki Wojennej i możliwości wykonywania przez nią postawionych zadań racjonalnym rozwiązaniem jest równoczesna realizacja planowanych napraw, modernizacji oraz modyfikacji obecnie eksploatowanych okrętów i pomocniczych jednostek pływających.

W 2013 r. rozpoczęto realizację programu „Zwalczanie zagrożeń na morzu” na lata 2013–2022, z perspektywą do 2030 r., który zakłada stopniową wymianę wysłużonych okrętów na nowe jednostki wraz z pozyskaniem zaawansowanych, nowoczesnych rozwiązań technicznych odpowiadających współczesnym i przyszłym zagrożeniom bezpieczeństwa morskiego, równocześnie zapewniając tzw. przeskok technologiczny w zdolnościach Marynarki Wojennej. W ramach planu modernizacji technicznej na lata 2021– 2035, z uwzględnieniem 2020 r., najwyższymi priorytetami dla Marynarki Wojennej są następujące zadania. Tylko dodam, bo członkowie Komisji Obrony Narodowej pewnie wiedzą, gdyż omawialiśmy to w czasie niejawnego posiedzenia Komisji Obrony Narodowej, że w najbliższej perspektywie planu modernizacji technicznej przewidzieliśmy realizację w tej domenie zadań w wysokości 60 mld zł. To są środki finansowe, które są zagwarantowane dla potrzeb rozwoju modernizacyjnego Marynarki Wojennej.

Jeżeli chodzi o te obszary, które są czy będą realizowane w ramach planu modernizacji technicznej, to jest to okręt obrony wybrzeża pod kryptonimem „Miecznik” – to jest pozyskanie trzech okrętów do 2033 r., okręt podwodny nowego typu kryptonim „Orka” – pozyskanie dwóch okrętów do 2034 r. Pragnę też przypomnieć, że aby utrzymać zdolności do rażenia przez okręty podwodne, minister obrony narodowej zatwierdził wniosek w sprawie pozyskania dwóch okrętów podwodnych typu A17 od marynarki wojennej Szwecji. Jest to zdolność pomostowa. Obecnie jesteśmy w negocjacjach. Prowadzimy negocjacje ze stroną szwedzką. Kolejny obszar to zbudowanie dwóch kolejnych nowo[1]czesnych niszczycieli min. Kryptonim programu to „Kormoran II”. Kontynuowane jest również pozyskanie sześciu jednostek holowniczych – kryptonim „Holownik”. Zakończenie budowy wszystkich jednostek jest planowane w roku bieżącym.

Ponadto zgodnie z planem modernizacji technicznej planowane jest pozyskanie wielu jednostek wsparcia i zabezpieczenia działań. Do najważniejszych należy zaliczyć okręty rozpoznania radioelektronicznego – kryptonim „Delfin”. Planowane jest pozyskanie jednostek w latach 2024 oraz 2027. Okręt ratowniczy kryptonim „Ratownik” – planowane jest jego pozyskanie w 2024 r. Okręt wsparcia logistycznego kryptonim „Bałtyk” – planowane jest pozyskanie w 2027 r. Również zbiornikowiec paliwowy – planowane jest pozyskanie w 2026 r. Okręty hydrograficzne kryptonim „Hydrograf” – planowane pozyskanie w latach 2025 i 2027. I pływające stacje demagnetyzacyjne kryptonim „Magneto” – planowane jest pozyskanie w latach 2024 oraz 2030.

Panie przewodniczący, Wysoka Komisjo, proces modernizacji polskiej floty wojennej wymaga nie tylko czasu, ale przede wszystkim ciągłości realizacji programów modernizacyjnych i konsekwencji w ich finansowaniu. Nieprzypadkowo zdecydowaliśmy o wzmocnieniu czy zwiększeniu finansowania obszaru obrony narodowej do 2,5% produktu krajowego brutto. To również dzięki tym środkom będziemy mogli finansować modernizację Marynarki Wojennej. Pozyskanie nowych zdolności sił morskich, w tym również budowa nowych, nowoczesnych okrętów, to główny kierunek działań w obszarze odbudowy i wzmacniania potencjału Marynarki Wojennej Rzeczypospolitej Polskiej. Takie działania będą realizowane w najbliższym czasie. To tyle, jeżeli chodzi o krótką informację. Jesteśmy do państwa dyspozycji wraz z panami admirałami i osobami ze Sztabu Generalnego Wojska Polskiego odpowiedzialnymi za wszelkie dokumenty planistyczne.